วัดสะตือเป็นสถานที่สำคัญทางศาสนาอีกแห่งหนึ่ง สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อปี พ.ศ. 2400 ที่มาของชื่อวัดนี้ เนื่องจากสมัยก่อนบริเวณมีต้นสะตือใหญ่เป็นสัญลักษณ์ เลยนำมาตั้งเป็นชื่อวัด
วัดสะตือ สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อปี พ.ศ. 2400 ที่มาของชื่อวัดนี้ เนื่องจากสมัยก่อนบริเวณมีต้นสะตือใหญ่เป็นสัญลักษณ์ เลยนำมาตั้งเป็นชื่อวัด ภายในวัดมีพระพุทธรูปปางไสยาสน์ (นอน) ก่ออิฐถือปูน ขนาดองค์พระยาว 1 เส้น 6 วา สูง (ตั้งแต่พื้นถึงรัศมี) 8 วา ฐานยาว 1 เส้น 10 วา กว้าง 4 วา 2 ศอก ถือ ว่าเป็นพระนอนที่ยาวที่สุดในประเทศไทย ซึ่งสมเด็จพระพุทธาจารย์ (โต พรหมรังสี) ได้ทรงสร้างไว้เป็นอนุสรณ์เมื่อปี พ.ศ. 2413 ณ วัดสะตือ (เดิมชื่อ "วัดท่างาม" ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น "วัดสะตือ" เพรามีสะตือใหญ่ขึ้นอยู่ริมฝั่งแม่น้ำตรงหน้าวัด) ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำป่าสัก หมู่ที่ 6 ตำบลท่าหลวง อำเภอท่าเรือ เป็นวัดเก่าแก่ สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี